Over ons kerkgebouw, de Oude St-Mauritiuskerk
De van zwaar muurwerk voorziene toren (verdedigingsfunctie?) en koor dateren uit ongeveer 1425. De toren werd op ruim twee meter afstand van het oude schip gebouwd, waarna het tussenliggende gedeelte bij het schip gevoegd werd.De bodem van deze streek bevat veel ijzerhoudende stenen of oerstenen. Rond het jaar 1100 is van deze stenen de Hof Silvolde opgetrokken, die waarschijnlijk ca.1240 is verbouwd tot kerspelkerk, gewijd aan de heilige Mauritius.
Het oorspronkelijke gebouw van bruine oerstenen is nog duidelijk te onderscheiden in het metselwerk van de muren van het schip. De laatste grote verandering stamt uit het jaar 1748 toen de torenspits door een Toscaanse koepel werd vervangen. Tussen 1949 en 1975 werden er belangrijke restauraties uitgevoerd.
Hieronder nog wat meer informatie over onze kerk, Heeft u nog meer informatie of leuke krantenknipsels dan kunt u ze mailen naar: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Kaarsenstandaard Op de oude plaats terug
Vanaf ongeveer het midden van de vorige eeuw tot 1957 heeft de preekstoel in onze kerk aan de zijde van de toren gestaan, en stonden er twee "Herenbanken" in het koor.
Bij de restauratie in de jaren 1957-1958 werden de "gewone banken" allemaal verwijderd.
Alleen de z.g. "Wisch bank" (oorspronkelijk eigendom van het Huis Lichtenberg) een dubbele 4 zits bank, werd weer terug geplaatst, evenals de uit de 18e eeuw daterende kansel met koperen lezenaar. De tweede Herenbank of kerkvoogdenbank die opgesteld was tegenover de genoemde
"Wisch bank", en meermalen beschreven als van geringe waarde, verdween later.
Echter......na vele jaren kwamen in 1995 bij een zolder opruiming de vier consoles, waarop een eenvoudige luifel of baldakijn ruste weer tevoorschijn.
Was de gehele bank van dennenhout gemaakt, niet de gebeeldhouwde staandertjes die van massief eikenhout zijn, zij het onder dikke verflagen en beschadigingen.
Toen in 1995 geen bestemming voor deze consoles gevonden werd kwam deze, in overleg met dhr. Ovink, architect van de restauratie 1968-1973 terecht bij het Gelders Historisch Bouwfragmenten Depot "de Mellaard" te Valburg.
Tijdens een symposium op het Catarijnen Convent te Utrecht in 1996 kwamen enkele gemeenteraadsleden (mevr. Oort en dhr. Wensink) in contact met de beheerders van "de Mellaard" die hen attendeerden op de bank onderdelen uit de N.H.Kerk te Silvolde (gem. Wisch).
De raadsleden namen op hun beurt contact op met dhr. Dorrestijn (gemeentearchivaris) voor nadere informatie. Deze stelde zich in verbinding met de kerkvoogdij, die niet op de hoogte waren van het bestaan van de bewuste bank onderdelen.
Na veel wikken en wegen brachten genoemde raadsleden samen met dhr. Bernard Dorrestijn en
dhr. Ben Vriezen op 20 augustus vorig jaar een bezoek aan "de Mellaard".
Tijdens dit bezoek werden de bewuste kolommetjes aan de Silvoldse deputatie overgedragen, met de voorwaarde dat ze op de een of andere manier weer een plaats moesten krijgen in de N.H.Kerk van Silvolde.
In overleg met de kerkenraad is hierna gekozen voor het ombouwen tot kaarsenstandaards, een werk dat inmiddels voltooid is.
Een stukje historie is hiermede weer op de oude plaats terug!
Kerkklokken van deProtestantse kerkte Silvolde
Elke 30 seconden gaat de wijzer iets verder je hoort dan een 'klik'. Het is een semiautomatische 'klok' de gewichten 1x voor de 'tijdwijzers' (links) en 1x voor de 'hamer' (rechts) worden nu elektrisch opgehaald.
Tot 2000 waren er andere gewichten die kun je nog zien op de plek waar ze gehangen hebben. Links zit de aandrijfstang naar boven gaan. Deze bedient de 2 wijzers (uren, resp. minuten) voor de 4 'wijzerplaten' op de toren. Rechts een kabel naar boven gaan. Deze bedient het hamer mechanisme dat de tijd op de grote klok staat.
De twee klokken
In de2 de W. O. zijn ze door de Duitsers geroofd maar gelukkig terug gevonden en weer in de toren geplaatst. De ene heeft een diameter van 100 cm. en is versierd met een fries van saters, nymfen en engelen met als opschrift: Hans Jurryen van Bullingen, Kerckmeester en Provesoor tot Syllevolden. Derk Averkamp, Kerckmeester en de Provesoor tot Syllevolden. Door dat vier ( = vuur) bin ick gevlooten. Peter van Trier en Rutger Peckel hebben mij gegooten. Anno 1671. De andere heeft een diameter van 112 cm. en is versierd met randfriezen met een opschrift van Iesus Maria. Laudate Eum in cimbalen benesonantibus. (Looft hem met welluidende cymbalen) En anno 1641tot 2000 was het klokkenluiden nog handmatig. Je kunt nu nog zien waar de touwgaten zaten. Ook onder de toren kun je de touwgaten nog zien. In 2000 zijn de klokken er (weer) uit geweest, in Duitsland gerestaureerd en daarna weer terug gehangen. Vanaf dat moment worden ze voor wat betreft het luiden ook elektrisch bediend.
Een 'Provesoor', beter 'provisor', is armvoogd. Al sinds de Middeleeuwen heeft er een stichting in Silvolde bestaan tot armverzorging. Tot voor kort bezat de stichting nog een tweetal huisjes in de Marktstraat.